Life oh Life!

a message received from an officemate of mine. i cant help but nod in approval hahaha!


BUHAY CALL CENTER AGENT/ ON LINE TEACHER: (Basahin ang lahat kung matiyaga kang magbasa..Ü)


1. dahil halos di na kayo nagkikita ng nanay at tatay mo, ang tawag na nila sayo ay “boarder” at sinisingil ka na nila sa upa mo.


2. eksperto ka na sa power nap, yung mga 15mins break nyo, itinutulog mo na


lang para fresh pagkacalls uli, mya na yung 1 hour nap.


3. di mo na alam bumiyahe pag may araw, nalilito ka bakit andaming tao,at bakit di na dumadaan ang dyip dun sa mga kalsada na 1 way.


4. marami ka nang naiipong jacket… nakakahiya naman kung pare-pareho jacket mo araw-araw at super ginaw naman pag wala.


5. ang tawag mo sa mga friends mo…GIRL! dude, bro, coach,tl, sup.


6. di na dugo ang dumadaloy sayo… kape!


7. finefake mo na wag maging “slang” pag nagbabayad ka sa tindahan o kaya sa


jeep para wag akalain na pasosyal ka… masama pa, mas panget pakinggan.


8. tadaaaaa! nagsasalita ka sa pagtulog mo, pati calls mo napapanaginipan mo.


9. pumuputi ka na dahil di ka na naaarawan.


10. sanay ka nang matulog kahit maingay sa loob at labas ng bahay nyo.


11. di ka na sanay sa traffic. papasok at pauwi sa trabaho walang traffic.


12. di na tama ang oras ng pagkain mo.


13. lahat ng kasabay mo sa jeep pag papasok ka, bagong ligo at bagong gel ikaw lang pagod na.


14. maski sa bahay, mabilis kang kumain.


15. hindi ka na kilala ng aso nyo


16. wala ka nang alam na balita.


17. hindi mo na kilala ang mga bagong artista.


18. ayaw mo nang pumasok sa internet cafe!


19. alam mo kung sino si Avaya


20. sanay ka nang pumasok ng bagong gising… kakabangon lang galing sleeping lounge.


21. maglo-lock ka ng pc kahit sa bahay na. pag pindot mo ng CTRL + ALT+ DEL iba ang lalabas.


22. sanay ka ng kumain sa harap ng pc mo kahit nsa bahay.


23. papasok ka sa ofc na nka-jeans, tshirt


24. mas malaki sweldo mo sa mga ka-batch mo, nagkakanda-kuba na sila sa trabaho nila


25. sanay ka na makarinig ng napakalakas na pag singa ng sipon.


26. marami ka ng naipon na microwavable container


27. hindi ka na sanay umakyat ng hagdan


28. sawa ka na internet kasi sa trabaho panay ang browsing..


29. during office hours, hindi ka lalabas ng building ng walang dalang relo.


baka ma-over break.


30. marunong ka na makipagsagutan at makipagbarahan ng english


31. pag may problema ka sa pc mo, una mong ginagawa ay clear cache at cookies.


32. naka id ka pa kahit nasa jeep


33. kaya mong tiisin na hindi palitan ang damit mo ng 16 hours


34. pagtinanong ng mga ka tropa mo kung ano ang sinusupport mo… sabihin mo msn.com (hahahaha!) kasi pag sinabi mong passport, hindi nila alam yun.


35. mas sanay ka na mag Ctrl+C & Ctrl+V at nahihiya ka na ngayon mo lang


nalaman yun.


36. kahit may malaki kayong speaker sa bahay gusto mo pa din naka-earphones!


37. nung pinasok ng akyat bahay ang bahay nyo, nagsisigaw ka ng HACKER!!!


HACKER!!!


38. puro kalyo na ang wrist at daliri mo


39. sanay ka nang makipag-usap sa telepono sa bahay kahit malakas ang TV. sa office parang limang TV ang nakatapat sayo habang may kausap.


40. pumasok ka na ng puyat at gutom


41. may picture ka ng nakasuot ng headset


42. sanay ka nang matulog ng dilat ang mata. hindi pwede pahuli.


43. lahat ng style ng pagtulog maiisip mo.


44. d2 ka na nasanay kumain ng pagkain na luto sa microwave


45. palaging matabang ang kape sa office


46. gusto mo na din bumili ng water dispenser kasi pitsel lang ang nasa bahay


nyo.


47. ice tea ka lang, mga kasama mo.. beer!!!


49. may bago kang damit kada sweldo dahil takot ka makarinig nanaman na


paulit-ulit ang suot mo.


50. Eto na ang tinuturing mong Buhay!


________________________________________

^ ^

May mali eh??

Ilang linggo na rin paikot ikot sa utak ko to. Ilang beses narin namin napagusapan ni kapatid at ng aking bhe half. At ngayon ready na akong iblog to. huwaw!ahaha.. At anung meron at nagtagalog ako?ahaha..Oh well..kanina pa nilulumot ang utak ko kakagawa ng lesson plan ko. woa! At ayun nga, ito ay tungkol sa mumunti kong hinaing sa sistema ng edukasyon. bow! Malamang marami sa atin ang makaka relate sa mga ganitong sitwasyon:

CASE 1:
Teacher: Class para sa finals kelangn nyo bumili ng super ticket na ito upang maipasa nyo ang subject na ito!
Class: Yey! Woa!

CASE 2:
Teacher: Incomplete ka ah. Panu na yan?
Student:  Baka po pwede humingi ng special project?
Teacher: Cge hindi pa ko nglulunch.
Student: Wala poko pera nagyon.
Teacher: Busy ako mamaya.

CASE 3: 
(3hours ang klase 2 1/2 hours na wala pa)
Class: Darating pa kaya sya?

Ilan lang yan sa mga senaryong bwisit na bwisit ako. hay. Hindi naman sa kj akong tao. Mahilig din naman ako gumala, mag cutting class, maginom at kung anu anu pang kalokohan na hindi mo akaling gagawin ko. Muka daw kasi akong role model student. Sabi nila. hahaha. Nung una nakakatuwa, sa pangalawang beses keri pa din pero nang lumaon nadismaya na ko at tuluyang nasora sa sistema na meron tayo. Hindi lang sistema sa eskwelahan ko ang tinutukoy ko. Magiging unfair ako kung ganun. Dahil sadyang talamak ang ganito. Mas malala pa nga sa iba. Ang ganitong sistema ang tuluyang pumapatay sa sistema ng edukasyon na meron tayo. Madalas marinig ko na nirereklamo ang maling imprenta sa libro. Ilang beses ko na panuod sa t.v. non na pinasara ng DECS ang karamihan sa mga publishing house non na may maling imprenta. Oo, DECS pa yun at hindi pa Dep Ed. Ganun na katagal. Ganun na kaluma. Pero sa hanggang ngayon dun pa din ang sisi. Wala naman talag dun ang sagot e. Ang sagot ay nasa GURO.

Don't get me wrong, hindi ako galit kay ma'am, sir, prof. teacha..whatever! Pero sa tingin ko kung may tao man na malaki ang magiging tulong para maisalba ang inaanay nateng utak yun ay walang iba kundi sila. I mean KAME. Malaki ang respeto ko sa mga guro hindi dahil sa yun ang trabaho ko. Kung tutuusin nga hindi naman talaga ko dapat nasa ganung propesyon dahil hindi yung ang tinapos ko. Ni hindi rin pumasok sa isip ko na mapupunta ko sa ganito. Ang alam ko lang masyado ko nadala sa GOKUSEN1 at hinanap ko pa talaga ang 2&3 nya sa pila ng DVD sa Quiapo. (tska ko na ibblog ang tungkol sa GOKUSEN..hehe) Madalas pag nagpapasalamat at tuwang tuwa ang mga Koreano kong estudyante hindi ko alam kung matutuwa ba ko o maasar. Gusto kong magturo ng Pinoy. Gusto ko walang no read no write sa Pinas. Gusto ko maging mobile teacher! Gusto magka school na yung sistema hindi inaanay at yung mga bata hindi pianpakaen ng kangkong. Waaaa! gusto ko..gusto ko..hay...

At ayun nga, nakakalungkot lang. hay. Kung magagawa lang ng lahat ng guro na itama ang mga maling imprenta sa libro. Kung hindi lang nya hahayaan na pumasa yung student dahil lang sa may pera to at kaya syang ilibre sa kahit gaanu pa kamahal na resto. Kung tama ang orasan nya. Kung marunong sya mahiya. Kung andito sila. Kung.. Kung..Kung..Kung fu..ahahaha...

Umiral na naman ang pag ka idealistic ko.

hayyyy..
kelangan ng Pilipinas ng MARAMING MATITINO AT HUWARANG GURO. Hindi ng PULITIKO.

Ikaw pwede ka?